Zelfs tijdens de vakantiejob van menig Vlaamse student wordt de Nederlandse taal nog steeds als tweederangstaal aanzien. Een van onze leden ondervond aan den lijve hoe destructief, onlogisch en banaal dit tweetalig ‘land’ nu eigenlijk is.
Op dinsdag 12 oktober trok eerste minister De Croo dan ook naar het spreekgestoelte om de visie van Vivaldi te verspreiden. Zijn blijde boodschap zal echter niet zo makkelijk verspreiding vinden als het coronavirus.
De voorbije weken probeerden de media nog maar eens aan te tonen hoe slecht, hardvochtig en egocentrisch de Vlaming van nature is.
Toch is er iets raars aan de hand: in de generatie waar rebellie het meest vanzelfsprekend is, wordt het belgicisme amper in vraag gesteld.
In plaats van een lange tekst kozen onze jongeren voor deze editie voor een gedicht dat Vlaanderen als sociale/solidaire eenheid brengt.
